Ev sahibi mülk sahibi, hani bunun ilk sahibi atasözü, dünyevi mülklerin ve sahipliklerin geçici olduğunu ifade eder. Bu atasözü, insanların hayatta kazandıkları mal varlığının sonunda onlara kalmayacağını, çünkü her şeyin bir gün bir başkasının olacağını hatırlatır. Dolayısıyla, bu söz, mal mülk sahibi olmanın geçici bir durum olduğunu ve nihayetinde tüm maddi varlıkların değişebileceğini ifade eder. Ayrıca, bu atasözü, hayatta daha önemli olan şeylerin, özellikle ahlaki değerler ve manevi zenginliklerin maddi sahiplikten daha değerli olduğunu hatırlatır. İnsanların maddi kazanımlarına çok fazla önem vermektense, manevi değerlere ve kişisel gelişime daha çok önem vermesi gerektiği düşüncesini öne sürer.
Atasözü, birçok farklı kültürde ve dilde kullanılır ve farklı şekillerde ifade edilir. Örneğin:
İngilizce: “The homeowner is the property owner, where is the original owner?”
Mülkiyetler ve sahiplikler geçicidir, asıl önemli olan manevi değerlerdir.
Fransızca: “Le propriétaire est le propriétaire du bien, où est le premier propriétaire ?”
Sahiplik ve mülkiyet geçicidir ve daha önemli olan şey manevi değerlerdir.
İspanyolca: “El dueño de casa es el dueño de la propiedad, ¿dónde está el dueño original?”
Sahiplik ve mülkiyet geçicidir, asıl değer manevi zenginliktedir.
Almanca: “Der Hausbesitzer ist der Eigentümer, wo ist der ursprüngliche Besitzer?”
Sahiplik ve mülkiyet geçicidir ve asıl değer manevi zenginliktedir.
İtalyanca: “Il proprietario di casa è il proprietario della proprietà, dove è il proprietario originale?”
Sahiplik ve mülkiyet geçicidir, asıl önemli olan manevi değerlerdir.
Rusça: “Владелец дома – владелец имущества, где первоначальный владелец?”
Владение и собственность временны, а настоящие ценности – это духовное богатство.
Arapça: “صاحب المنزل هو صاحب العقار، أين هو الصاحب الأصلي؟”
الأملاك والملكية مؤقتة، والقيم الحقيقية هي الثروة الروحية.
Yorumlar