“Eceli gelen it mescit avlusuna işer” atasözü, herkesin ömrünün belli bir zamanı olduğunu ve kaderin kaçınılmaz olduğunu ifade eder. İnsanların yaşam süreleri belirlenmiştir ve bu süre sonunda herkes ölmek zorundadır. Bu atasözü, ölümün kaçınılmaz olduğunu ve insanların ölümsüzlüğünü kabul etmeleri gerektiğini vurgular.
Atasözü ayrıca, insanların ölümünden sonra bıraktıkları izlerin önemini de vurgular. Mescit avlusuna işeyen it, çevreye rahatsızlık verir ve kötü bir izlenim bırakır. Benzer şekilde, insanlar da yaşamları boyunca bıraktıkları izlerle hatırlanır. Bu nedenle, insanların yaşamlarını anlamlı hale getirmeleri ve olumlu izler bırakmaları önemlidir.
Bu atasözü, insanların ölüm gerçeğini kabul etmeleri, yaşamlarını anlamlı hale getirmeleri ve bıraktıkları izlerle hatırlanmaları gerektiğini vurgular.
Atasözü, birçok farklı kültürde ve dilde kullanılır ve farklı şekillerde ifade edilir. Örneğin:
İngilizce: “A dying wolf will bite” (Ölmekte olan bir kurt ısırır)
Fransızca: “Le chien galeux se couche où il veut” (Tasması olmayan köpek istediği yere yatar)
Almanca: “Ein Hund, der sterben soll, läuft ins Dorf” (Ölecek köpek köye gider)
İtalyanca: “Cane che abbaia non morde” (Havlayan köpek ısırma)
İspanyolca: “Perro ladrador, poco mordedor” (Havlayan köpek çok ısırmaz)
Portekizce: “Cão que ladra não morde” (Havlayan köpek ısırmaz)
Farsça: “سگ سرکش به هر کوچه میزند” (Köpeğin başıboş dolaştığı her yerde işer)
Arapça: “الكلب الهالك يعض الجميع” (Ölmekte olan köpek herkesi ısırır)
Yorumlar