“Eceli yaklaşan it mescit duvarına siyer” atasözü, insanların ölüm yaklaştığında veya son anlarında, umursamazca davranışlar sergileyebileceğini ifade eder. Atasözünde bahsedilen köpek, ölümün yaklaştığını hissettiğinde, normalde yapmayacağı bir şekilde mescit duvarına işer. Bu davranışı, köpeğin ölümüne yaklaşmasıyla birlikte umursamazlığının artmasından kaynaklanır. Benzer şekilde, insanlar da ölüme yaklaştıklarında, hayattan kopma, kendilerini affettirme veya belki de son bir kez daha dikkat çekme istekleriyle, daha cesur, daha umursamaz davranışlar sergileyebilirler.
Bu atasözü, insanların ölüme karşı farklı tepkiler verebileceğini ve bazen ölümün yaklaşmasıyla birlikte, hayattan kopma veya umursamazca davranışlar sergileme eğiliminde olabileceklerini vurgular. Ayrıca, insanların eylemlerinin, kişisel özelliklerinin bir yansıması olduğu ve ölümün yaklaşmasıyla birlikte, bu kişilik özelliklerinin daha belirgin hale gelebileceği de öne sürülür. Sonuç olarak, bu atasözü, ölümün yaklaştığı durumlarda, insanların farklı şekillerde davranabileceklerini hatırlatır ve insanların her zaman kendilerini tanımaları ve kontrol etmeleri gerektiğini vurgular.
Yorumlar