“Kuzguna yavrusu güzel (anka) görünür” atasözü, insanların kendi sevdiklerini ya da sahip olduklarını her zaman en güzel, en özel olarak görme eğiliminde olduklarını ifade eder. Kuzgun, doğada pek estetik bulunmayan bir kuştur, ancak kendi yavrusunu dünyanın en güzel kuşu olan anka kuşu gibi görür. Bu, insanın sevgi, bağlılık ve öznel bakış açısını vurgular.
Bu atasözü, özellikle ebeveynlerin çocuklarına olan sevgisini ve onların kusurlarını görememe eğilimini anlatır. Bir anne-baba, çocuğunu ne kadar sıradan veya kusurlu olursa olsun, başkalarının görüşlerinden bağımsız olarak en iyi, en güzel veya en başarılı kişi olarak görür. Sevgi, bu durumda, kişinin gerçekliği olduğu gibi değil, kendi duygularıyla algılamasına neden olur.
Aynı durum, kişinin değer verdiği şeyler için de geçerlidir. Bir kişi, sahip olduğu eşyaları, fikirlerini veya başarılarını başkalarından daha değerli ve özel görebilir. Atasözü, bu eğilimin doğal olduğunu ancak bazen objektif bakış açısına ihtiyaç duyulabileceğini de ima eder. Özetle, sevginin kişiye gerçekliği çarpıtma eğilimi verdiğini ve her gözün kendi sevdiğine güzellik yakıştırdığını anlatır.
Yorumlar